Jacques Brinkman speelde 337 hockeyinterlands, won twee wereldtitels en behaalde twee keer goud tijdens de Olympische Spelen. De 54-jarige Bilthovenaar is nu eigenaar van bierbrouwerij De Uddelaer, geeft als commentator of columnist in de media regelmatig zijn visie over sport en wordt door bedrijven ingehuurd als spreker en inspirator.
Trots is hij op zijn drie kinderen, die blijkbaar behoorlijk wat topsportgenen van vader Jacques hebben meegekregen. Thierry (25) is hockeyinternational, Tim (22) speelde betaald voetbal bij FC Utrecht en Julie (21) speelt voor SCHC in de hoogste klasse van het vrouwenhockey.
Veel belovende toekomst
Bier brouwen is sinds 2015 een nieuwe passie van Jacques. “Speciaalbier is een niet meer weg te denken product met een veel belovende toekomst. Ik wil met Brouwerij De Uddelaer meegaan met deze ontwikkeling en wil daarbij toonaangevend zijn. Vijf jaar geleden zijn we in Uddel van start gegaan als hobby-brouwerij en hebben ons al snel daarna als micro-brouwerij een positie weten te verwerven in de lokale markt.”
Vanaf het voorjaar van 2018 brouwt Jacques in het Koets- huis van Kasteel Staverden in Ermelo met een geheel nieuwe brouwinstallatie. Daarmee wordt per productiegang 20 hectoliter bier geproduceerd. Als ondernemer in sportartikelen kreeg hij belangstelling en waardering voor ambachtelijke productiemethoden die hij leerde kennen tijdens de vele bezoeken aan India en Pakistan. Op de brouwerij geeft hij rondleidingen, hij bedient op het grote terras zelf de wandelaars, fietsers en andere bezoekers. Via de webshop www.uddelaer.nl kun je de lekkerste bieren nu ook online bestellen. Sinds kort startte hij met zijn Uddelaer Pop-up store in de Kwinkelier 11 in Bilthoven.
Wereld van topsport
Jacques Brinkman wordt regelmatig uitgenodigd bij bedrijven voor trainingen en inspiratiesessies. Hij combineert dit nu ook met groepen die langskomen in brewpub De Uddelaer op Landgoed Staverden. “Ik neem de werknemers mee in de wereld van de topsport en specifiek naar de denkbeeldige kleedkamer. In sport is de kleedkamer heilig. Het is een veilige haven waar alles gezegd kan worden. Mijn ervaringen en lessen uit de topsport en bedrijfsleven bieden een kans om cruciale teams binnen multinationals te laten excelleren. Wie begint er? Wie maakt er af? Wie houdt zich aan de regels en wie breekt ze op het moment dat het nodig is? Wie is er het sterkste in bepaalde situaties om in te springen en leiding te nemen. Zaken die spelen in een topsportteam èn de directiekamer.”
Liefst vier maal nam Jacques deel aan de Olympische Spelen en won hierbij in totaal drie medailles. Hij maakte zijn debuut voor Oranje op 1 mei 1987 in de oefeninterland West-Duitsland-Nederland (1-2). Met de nationale ploeg werd hij wereldkampioen in 1990 en 1998, olympisch kampioen in 1996 en 2000 en Europees kampioen in 1987. De Champions Trophy won hij in 1996, 1998 en 2000.
Fanatisme
Al die glorierijke momenten kwamen hem niet aanwaaien. Jacques staat buiten en binnen de lijnen bekend om zijn fanatisme en keiharde topsportmentaliteit. “Toch wist ik met mijn ploeggenoten altijd op het juiste moment precies te doen wat nodig was om te overwinnen. Tijdens mijn sportcarrière ging ik confrontaties niet uit de weg, wat wel soms tot conflicten leidde. De weg naar de top gaat echter nooit over een geplaveid pad.”
Als sportcommentator neemt hij geen blad voor de mond. Als het kabinet besluit dat olympische teamsporters, in tegenstelling tot voetballers, nog steeds niet in actie mogen komen, zegt Jacques Brinkman: “En straks wel op de tribune in Tokio! Wegwezen. Opnieuw duidelijk dat Nederland een minister van Sport nodig heeft.”
Toch gaan de laatste jaren ook de scherpe kantjes ervan af. Als dochterlief Julie liever een dag langer vakantie viert en daardoor de eerste training van SCHC mist, is dat voor de gepassioneerde sportman Jacques Brinkman even slikken.
Meer relativeren
Vier jaar geleden kreeg hij twee herseninfarcten. Het zette hem aan het denken. “Ik mocht na die herseninfarcten een periode helemaal niets doen. Dat was echt een straf. Helemaal geen doel hebben, daar kon ik moeilijk mee omgaan. Al snel was ik weer met van alles bezig. Ik heb me wel voorgenomen me niet meer zo gek te laten maken en meer te relativeren. Maar ik kan nog steeds bloedfanatiek zijn. Vroeger was het hockey, nu wil ik met Uddelaer bier het allerbeste en meest unieke product maken. Blijkbaar kan ik niet anders.”
